Dag 5
Blijf op de hoogte en volg Berry en Relana
25 September 2012 | Gambia, Sere Kunda
Om te beginnen iets wat we iedere dag vergeten zijn te vermelden en wat op een van de eerste dagen gebeurd is... Hier in The Gambia is het niet meer dan normaal dat als de president door het land rijdt alles en iedereen meteen de weg af gaat no matter waar je bent of hoe diep je de greppel in moet... Dus toen wij de eerste avond aan t eten waren hier alles opeens van de weg af.. En ja hoor kwartier later met volle vaart politie motor gevolgd door een politieauto enkel minuten later...daarna legerautos met mannen met grote geweren zoals je ze in Afrika niet wilt tegenkomen hahaha en daarna hummers waarvan 1 gereden door de president... Iedereen zwaaien en lachen... Daarna weer legerautos met de geweermannen en als laatste wat eigenlijk het grappigste is... Een ambulance om eventuele schade 'op te ruimen'... Vreemd land is het toch...
Dan nog de bbq van gisterenavond... Ook weer een once upon a lifetime experience... Om half acht opgepikt met een oude jeep en paar minuten rijden om vervolgens door een hotel heen te moeten lopen naar het strand... Zolang je blank bent kun je ieder hotel in en uit lopen maar lokale mensen wordt t heel moeilijk gemaakt, dus onze gids zou ons op het strand treffen en liep om... Op het strand gelopen in het donker richting een houten overkapping waar twee mannen ons vroegen of we bij de gids hoorde en ons welkom heette... Een daarvan was echt een op en top rastaman hahaha... Super vet... Werden er houten bankjes naar buiten getild om op te zitten en om als tafel te gebruiken en al snel werden er toen de gids er was djembes bijgehaald en kregen we live muziek... Echt fantastisch!!!! Ook mochten we zelf proberen Djembe te spelen en daarbij hadden ze al het geduld van de wereld... Na mooie Djembe en bijbehorend gezang van lokale liedjes gingen we eten.. Met de handen uiteraard Hahahahahaha.... We kregen rijst met aardappelen en garnalen in knoflook... Relana zou relana niet zijn om meer aan de zwerfhond te geven dan zelf op te eten maar dat was prima... Die hond kan het beter gebruiken hahaha... Na het eten werd weer muziek gemaakt en moesten we ook Nederlandse liedjes zingen begeleid door de Djembe... Daarna uitgeput van alle indrukken snel douchen en naar bed!!!
Vannacht allebei beter geslapen mede door afname van de banju belly hahaha... Vanmorgen ontbeten ff wifi gebruikt en toen op naar excursiedag 2...
Eerste stop was een lokale school om onze spullen af te geven en ook een van de andere stellen had spullen bij zich... Via allemaal ghetto wegen met diepe kuilen en golfplaat huisjes aangekomen bij de school waar de directeur ons kwam verwelkomen... Wij naar binnen mochten we op de binnenplaats die bestond uit modder zand en twee afgedankte schommels even wachten want de kinderen wilde ons daar welkom heten...
Kwamen ze allemaal naar buiten en maakte ze een grote kring waarin ze ons welkom begonnen te zingen... Kippenvel, tranen in de ogen.... Zo n mooie ervaring!! Zingend voorstellen (wat wij daarna ook gedaan hebben) en het ene na het andere lied werd voor ons gezongen... Was er helemaal stil van... Daarna gedanst met ze wat ze helemaal geweldig vonden en ze wat Nederlandse zinnen geleerd... Een jongen naast me in de kring deed het goed en bij ieder compliment straalde hij meer... Hij is daarna ook heel dicht bij me gebleven hahaha... En die meiden daar... Allemaal aan de hand lopen bij je willen zijn ( jongens trouwens ook) en ondertussen zit de lerares haar baby gewoon in de kring te voeden aan de borst... Heel bizar als je uit Nederland komt...rondleiding door de school gehad en ondertussen nog heeeeel veel kids aan de hand en arm gehad... Spullen daar afgegeven en niet kunnen laten om nog wat geld achter te laten... De directeur vertelde de kids daarna ook dat we geld gaven voor hen en alle schoolspullen waarna vooral de oudste kinderen aan je kwamen hangen en maar Thank you so Much bleven zeggen... Als laatste een afscheidslied gekregen en heel veel knuffels en handjes dat ze ons nu al miste en hoopte dat we snel elkaar weer zouden zien... Nou echt dat doet zo veel met je!!! Weer geen woorden voor... Heeft echt heel veel indruk gemaakt... Had daar t liefst willen blijven maar er is zoveel ellende en armoede hier dat je niet eens weet waar je moet beginnen... Dat wordt voor mij vooral wel iedere dag frustrerender... Je wilt zo graag helpen maar t is niet te doen... Het is gewoon te veel wat er moet gebeuren... Lijkt wel dweilen met de kraan open...
Na de school en toch wel moeilijk afscheid ( vooral van binnen) door naar wat luchtigers namelijk de oesterfarm waar ze in de mangrove oesters verzamelen en verwerken voor hotels en de lokale markt.. Alles wordt hier wel gebruikt zelfs de schelpen voor calcium (wordt t vermalen tot poeder) cement te maken etc. Zelfs de mosselschelpen gebruiken ze voor decoraties in de vloer of als antislip in de vloeren rond de zwembaden of badkamers...na de rondleiding op de farm gingen we in een echt houten mangrove bootje zoals je ze je voorstelt bij Afrika het water op... Hier vaarde we ( geroeid door bevolking natuurlijk) langs de mangrove waar de oesters aan de stammen kleefden... Mooi om te zien hoe dat eruit ziet... Ook zagen we lokale vrouwen krabben vissen (inclusief vangst)... Die daarna trouwens op dieronvriendelijke manier in de zon werden gelegd om uit te drogen... Echt het dierenverhaal hier is dus niks voor mij... Iedereen weet hoe ik daarin ben dus vind dat echt heel zwaar hier... Het ergste vond ik dat de gekochte geiten op de markt gewoon in de kofferbak van de auto gepropt worden bak dicht en vervoeren... En t is hier zooo bloedheet... Dat beeld krijg ik maar niet uit m'n hoofd... Maar goed anderen hebben daar geen last van...
Na de boottocht die super was... Zo stil en rustig...op diezelfde farm bovenin een zelf scheef gebouwde hut van hout en golfplaten gaan eten en drinken... De constructie zou in Nederland denk ik met een groot lint afgezet worden maar goed hoe langer je hier bent hoe meer je ook went aan hoe t is hier...wel heerlijke vis gegeten die waarschijnlijk wel zelf gevangen is met frites en rijst... En coca cola want dat hebben ze wel overal hahaha...(wel niet de light) maar de cola is goed voor de darmen met al dat eten hier dus we gebruiken het een beetje als preventief medicijn...:)
Na het eten in de jeep terug naar het hotel waarbij alle kinderen tubak schreeuwen en zwaaien ( betekent blanke ) waar je langsrijdt... Door paar krotte wijken maar vooral
Terug over de hoofdweg wat beetje doet denken aan de televisiebeelden van India hahaha... Druk en chaos... Regelmatig zie je afgedankte Nederlandse vrachtwagens rijden met Jansen erop hahah of een politie auto met nog een Nederlandse politiesticker erop, wat tevens ook geldt voor de brandweer... De overige trucks hebben Duitse reclame of namen erop... Blijkbaar doen we als Nederland dan toch nog iets goeds voor hier...
Nu liggen deze tubakken weer verwend op een ligbed onder een parasol aan het strand...met een beetje kreeft kleurig huidje ondertussen...dus echt 100% tubak zijn we niet hahaha.... Even bijkomen van alle indrukken hier want dat heb je wel nodig... Meer dan in onze reis naar Amerika want dit is gewoon veel indrukwekkender door de armoede, slechte leefsituaties en vooral de frustratie dat je niks kan veranderen..ik hoop wel dat als we terugzijn en een keer lopen te mekkeren over t een of ander we terugdenken aan hier en hoe mensen t hier hebben... Dat kun je pas voorstellen als je t zelf gezien en ervaren hebt...
Vanavond op tijd naar bed want morgen vertrekken we om 6 uur naar Senegal waar wel nog meer wilde dieren zitten voor een kleine safari daar... Tot morgen!!!
-
25 September 2012 - 21:29
Nicky:
Hee Relaan en berry,
Wat leuk om weer wat te lezen, met kippevel heb ik het verhaal van de school en kids gelezen.
Ik weet het nu zeker, als kev en ik klaar zijn met school dan gaan we naar afrika. (Schat dan wits se dat alvast ;))
Heel veel plezier, en geniet er vooral van.
xxx -
25 September 2012 - 22:32
May:
hey lieve tubak
heb met bewondering je verslag gelezen.
wat lief dat je zelfs daar ook voor de kids klaar staat
wat n armoede daar als ik naar de foto;s kijk
kan me voorstellen dat je daar af en toe emotioneel van wordt.
het was nix voor mij ik zou alles zielig vinden en indd frustrerend toekijken omdat je niet lijvend kunt helpen.
hier zeggen ze dan alle kleine beetjes helpen , maar toch :(
petje af voor je meis ik heb diep respect voor je
en ben er trots op dat ik deel uit mag maken van jou leven.
ik wacht weer met spanning op je volgende verslag
pas goed op jezelf
dikke kus.
-
26 September 2012 - 15:47
Marjo Driessen:
Hoi Berry en Relena,
Het is wel heeeeel veel wat jullie meemaken in zo'n korte tijd.Het is voor ons wel super dat we op deze manier er bij kunnen zijn, mede dankzij je uitgebreide verslagen.
Ik hoop wel dat jullie(vooral Relana) er toch van genieten, ondanks de armoede en ellende die je daar ziet.
Dat zal wel goed komen toch??
Veel plezier in Senegal en geniet van de wilde dieren en wat er verder nog op jullie pad komt.
Morgen komt Gioya naar ons (met Yvonne) en gaan we lekker wandelen, dat zit dus wel goed!!!
Groetjes van ons, Kees,Marjo,Kees jr ,Rik en Femke. -
26 September 2012 - 17:15
Gioya En Oppassers:
Hey avonturiers in Afrika,
Dit reisverslag heb ik gelezen met regelmatig vochtige ogen, vreselijk al die ellendige armoede en zielige kinderen en dieren. Dit is dus niets voor mij, ik heb al moeite als ik dingen lees.
Vooral het afscheid nemen lijkt mij super moeilijk, maar dat weten jullie ondertussen wel.
Knap van jullie dat je het met eigen ogen zien, en niet alleen op het "Bounty-strand"blijven. Nu zie en ontdek je een stukje van het echte Afrika met alle mooie en minder mooie dingen.
Ik weet zeker dat jullie hier nog vaak aan terug denken als wij hier weer eens een luxe probleem hebben. Als je jullie reisverslag leest en de foto's ziet ben je zeer zeker bewust hoe goed wij het hier hebben.
Hopelijk zijn jullie "banju belly"snel"helemaal kwijt, hier afscheid van nemen kost geen moeite.
Tubakken "light"geniet van Senegal en Berry hopelijk knuffel jij niet al teveel gevaarlijke beesten (een moeder die het zelf niet laten kan om bijna alle dieren aan te raken is geen goede adviseur).
Relana neem niet stiekem zo'n kleine baby uit Afrika mee, al kan ik me de verleiding voorstellen, alhoewel misschien toch wel leuk hè.
Knuffels en groeten en een high five,
Gioya, Brian, pap en mam xxx.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley