Day 8: Flagstaff - Grand Canyon - Page

Vanmorgen om half elf op weg (althans dat dachten we...meer uitleg hierover komt verder in dit verslag) naar de Grand Canyon. Het was ongeveer 1,5 uur rijden vanaf Flagstaff en het landschap veranderde van dor niks land naar heuvelachtige groene bossen. Het was echt heel mooi om doorheen te rijden. Minder was dat er bijna niets was langs die anderhalf uur, geen tankstations en zelfs geen macs :S ;) Alleen mijlen lang National Forest, wat een beetje aan foto's van Canada doet denken (weet niet of het echt zo is in Canada, maar we kregen allebei zo'n Canadees gevoel daar ;))

Vlak voor Grand Canyon national park zagen we het vliegveld ervan. Daar zijn we even langs gegaan om te kijken of er toch nog mogelijkheden waren voor een helikoptervlucht over de canyon...en jawel hoor :) er was nog plek om half 2 s middags. Berry blij (ik wat minder met de vliegangst) en om onze tijd vol te krijgen zijn we voor het eerst in de Amerikaanse McDrek gaan eten! Na daar wat gezeten te hebben gingen we om 12.45 uur (dachten wij) terug. Wij maar wachten en wachten en ik zenuwen daar en om 20 voor 2 nog niks. Berry had ondertussen al een keer gevraagd, maar die vrouw zei dat we tijd zat hadden. Opeens valt mijn oog op de klok van die vrouw en ik zie dat die een uur terug staat...Vreemd, want we zijn door de tijdzone gegaan en hebben alles goed gezet...Berry dus lachend naar die vrouw toe vertelen dat onze tijd niet goed staat, blijkt dat ze in de staat Arizona niet meedoen met tijdsverschuivingen...Ja...wat moet je daar dan mee...is hetzelfde als dat limburg zou zeggen: nee, die wintertijd daar doen wij niet aan, de rest van het land bekijkt het zich maar...

Maar goed om de tijd en zenuwen te doden zijn we wat gaan wandelen om het vliegveld en uiteindelijk om 13.00 Arizonatijd teruggegaan. Om 13.20 werden we opgeroepen door onze piloot Bryce, die wel wat weg had van Brad Pit haha. We kregen een foto met de helikopters en Bryce en vervolgens kregen we instructies en moesten we een zwemvest om (aangezien we boven de colorado river vlogen). Berry en ik mochten als eerste instappen. Ik mocht eigenlijk bij het raam, maar ik heb geruild met Berry (hij blij en ik ook blij) We zaten achterin de heli naast nog 2 duitsers. Voor ons zaten de piloot en 3 Australiers. Veiligheidsriemen vast en opstijgen maar!

Het was best een raar gevoel in zo'n heli omdat hij niet rechtop vliegt maar een beetje met de neus naar beneden. Het was wel een chic gevoel! We vlogen eerst over de bossen heen, waar Berry nog 8 zwijnen spotten tussen de bomen. Aan de linkerkant van ons zagen we al iets van de canyon. Opeens abrupt was het weg bos en hallo canyon van weet ik niet hoeveel kilometer diep...Slik...Dat was echt geen fijn moment. Heb Berry's been dan ook eens goed vastgepakt en geknepen. Echt niet normaal hoe diep dat ding was en hoe hoog wij erover vlogen. Gelukkig went het wel en na 2 minuutjes stijf zitten kon ik eindelijk gaan genieten van het prachtige uitzicht. We vlogen over de canyon, een beetje erdoor, over de rivier (waar je in het miniatuur raftboten zag gaan). Die rafttours moet je trouwens 2 jaar van te voren boeken, zo popi zijn die! En als je de hele rivier af wilt, ben je 20 dagen bezig. We hebben in totaal bijna een uur gevlogen en het was echt schitterend. Ik was wel kotsmisselijk, maar dat was het meer dan waard. We hebben er een dvd van, die werd gemaakt aan boord van de heli, dus jullie kunnen straks lekker meegenieten van onze high experience...Uiteraard hebben we zelf ook gefilmd en veel foto's gemaakt.

Na de helivlucht zijn we doorgereden naar het Grand Canyon national park en hebben we daar de shuttle bus genomen. Daar waren we bij de eerste stop uitgestapt en hebben we langs de rand van de canyon (ja ik ook!) gelopen langs prachtige maar ook super enge views. Er is bijna nergens een vangrail of hek langs de canyon, dus als je op de rand staat kijk je zo zonder bescherming de eindeloze diepte in. Uiteraard ging Berry op alle uitstekende randen staan en heb ik heel vaak weggedraaid om niet te hoeven kijken naar hem. Berry was helemaal in zijn sas en helemaal verliefd op de canyon. Hij heeft ook vogels gespot terwijl ik met een oude man een praatje gemaakt heeft die ooit voor een nederlander gewerkt had haha. Als laatste hebben we ook nog zonsondergang gekeken over de canyon, wat ook weer ongelofelijk was.

Na ons canyonavontuur zijn we in de schemering tot de bossen verder gereden, waar we waarschuwingsborden zagen voor overstekende poema's en later ook slangen. Op de weg naar Page hebben we 3 overstekende coyotes gezien, waarvan 1 bijna op onze bumper zat en 1 baby konijntje..all animals survived ;) Door het donker en onder een giga sterrenhemel zijn we weer door bergen heen gereden op weg naar onze super 8 waar we nu zitten. We hebben weer een prachtig grote kamer en zijn nog even aan het dineren (mmm...burger king...)een slechte dag dus voor de lijn haha..al was t vanmiddag bij de mac een salade ;) Weer voor de google earth peepz adres van het motel is: 649 S. Lake Powell Blvd, Page, AZ 86040

En nu op naar de picca's!